Skład:
olanzapina (olanzapinum)
Wskazania:
Preparat ma zastosowanie udowodnionych epizodach manii oraz schizofrenii. Profilaktyka epizodów manii od umiarkowanych do ciężkich przy pomocy olanzapiny, przeciwdziała nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej. W przypadku schizofrenii leczonej długookresowo olanzapina jest również efektywnym związkiem, przynoszącym pożądane stany.
Działanie:
Lek posiadający właściwości wpływające na stabilizację nastroju, a także o działaniu przeciwmaniakalnym oraz przeciwpsychotycznym. Receptory histaminowe H1 oraz a1-adrenergiczne, cholinergiczne receptory muskarynowe, serotoninowe i dopaminowe, to receptory silnie związane z olanzapiną. Związek ten ponadto obniża warunkowy odruch unikania, który jest sprawdzianem aktywności przeciwpsychotycznej, w dawkach niższych od koniecznych do zajścia katalepsji, zdarzenia objawiającego istnienie powiązanych z aktywnością niepotrzebnych działań. Olanzapina wybiórczo zmniejsza pobudzające działanie neuronów dopaminergicznych układu mezolimbicznego, mając równocześnie małe oddziaływanie na drogi w prążkowiu zaangażowane w działania motoryczne.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na olanzapinę lub inne składniki preparatu
- pacjenci ze stwierdzonym ryzykiem wystąpienia jaskry z wąskim kątem przesączania
Dawkowanie Zalasta:
Preparat należy zażywać doustnie. Tabletkę należy połknąć i zaleca się ją zażyć zaraz po otwarciu opakowania. Można ją również rozpuścić w szklance wody. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Podczas zaistnienia nawrotów choroby afektywnej dwubiegunowej dawkowanie na początku wynosi 10mg/dobę. Natomiast w ramach leczenia schizofrenii normalna dawka olanzapiny powinna zawierać na początek 10 mg/dobę, a w przypadku leczenia epizodów manii, dawka początkowa zawierać powinna 15mg/dobę, zażywana jako porcja pojedyncza w monoterapii lub 10 mg/dobę w kuracji skojarzonej.