Skład:
atomoksetyna (atomoxetinum)
Wskazania:
Leczenie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci od 6 roku życia oraz u młodzieży, która objawia się poprzez: długotrwałe utrzymujące się trudności w dłuższym skupieniu uwagi, rozpraszanie uwagi, niestabilność emocjonalna, impulsywność, nadpobudliwość o umiarkowanym i ciężkim nasileniu, nieznaczne objawy neurologiczne i nieprawidłowe wyniki badań EEG.
Działanie:
Preparat to wysoce wybiórczy i silny inhibitor presynaptycznego nośnika noradrenaliny. Prawdopodobnie nie oddziałuje on bezpośrednio na nośniki serotoniny czy dopaminy. Atomoksetyna wykazuje nieznaczne pokrewieństwo do innych receptorów noradrenergicznych lub innych nośników neuroprzekaźników czy receptorów neuroprzekaźników. Atomoksetyna ulega oksydacji do dwóch podstawowych metabolitów: N-demetyloatomoksetyny i 4-hydroksyatomoksetyny. N-demetyloatomoksetyna ma dużo mniejszą aktywność farmakologiczną niż atomoksetyna. Atomoksetyna nie ma działania psychostymulującego. Efektywnie ogranicza objawy nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) podczas terapii, jak również efektywnie przeciwdziała nawrotom choroby. 4-hydroksyatomoksetyna jest inhibitorem presynaptycznego nośnika noradrenaliny oraz posiada pewną blokującą aktywność w stosunku do nośnika serotoniny. Ponieważ 4-hydroksyatomoksetyna ulega glukuronizacji, jej oddziaływanie na nośnik serotoniny jest prawdopodobnie niewielkie.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na atomoksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami MAO; nie należy stosować przez co najmniej 2 tyg. po zakończeniu leczenia inhibitorami MAO; leczenia inhibitorami MAO nie należy rozpoczynać przez 2 tyg. po odstawieniu atomoksetyny
- nie należy stosować u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania
- nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lub zaburzeniami naczyń mózgowych, u których może nastąpić pogorszenie stanu w przypadku potencjalnie istotnego klinicznie zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi lub tętna; ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe mogą obejmować: ciężkie nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, miażdżycę zarostową tętnic, dławicę piersiową, hemodynamicznie istotne wrodzone wady serca, kardiomiopatie, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca potencjalnie zagrażające życiu i kanałopatie (zaburzenia spowodowane nieprawidłowym działaniem kanałów jonowych); ciężkie zaburzenia naczyń mózgowych mogą obejmować tętniaka lub udar mózgu
- nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzonym aktualnie lub w przeszłości guzem chromochłonnym nadnerczy
Dawkowanie Strattera:
Doustnie. Należy dobrać indywidualne dawkowanie.