midodryna
Miodryna (chlorowodorek miodryny) to organiczny związek chemiczny, który w wyniku hydrolizy enzymatycznej przekształcany jest do deglimidodryny. Jest to substancja czynna pobudzająca wybiórczo obwodowe receptory α1-adrenergiczne. Skutkiem jej działania jest zwiększenie skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego, nieznaczne zmniejszenie pojemności minutowej serca i przepływu krwi przez nerki oraz zwiększenie napięcia mięśniowego zwieracza pęcherza (a tym samym opóźnienie jego opróżniania).
Miodryna stosowana jest w leczeniu ciężkiego niedociśnienia ortostatycznego, którego przyczyną są zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego. W trakcie jej stosowania należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze (w pozycji siedzącej, stojącej i leżącej).
W trakcie terapii może wystąpić odruchowa bradykardia. W związku z tym zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności podczas równoczesnego zażywania leków zmniejszających częstotliwość rytmu serca (należą do nich m.in. leki, które blokują receptory β-adrenergiczne).