Jakie są objawy nerwicy lękowej?

Nerwica lękowa jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych na całym świecie. Dotyka zarówno młode osoby w wieku nastoletnim, jak i dorosłych. Osoby cierpiące na nerwicę lękową doświadczają silnego lęku, który może wpływać na ich codzienne funkcjonowanie.

Czym jest nerwica lękowa?

Nerwica lękowa to zaburzenie charakteryzujące się występowaniem silnego i uporczywego lęku. Osoby dotknięte tym zaburzeniem często doświadczają natrętnych myśli oraz objawów somatycznych, które mogą wpływać na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Lęk może występować w różnych sytuacjach i bywa związany z różnymi obszarami życia, takimi jak praca, szkoła, relacje międzyludzkie czy troski finansowe.

Objawy nerwicy lękowej

Objawy nerwicy lękowej mogą mieć różną formę i występować zarówno na poziomie psychicznym, jak i fizycznym. Wśród najczęstszych należy wymienić:

• objawy psychiczne – silny lęk i niepokój, które utrzymują się przez dłuższy czas, natrętne myśli i obawy, które są trudne do kontrolowania, nadmierne zmartwienia o różne sytuacje życiowe, trudności w koncentracji i zapamiętywaniu informacji, zdenerwowanie, pobudzenie lub nadpobudliwość, uczucie tąpnięcia w głowie, stany depresyjne i uczucie przygnębienia, problemy ze snem, takie jak bezsenność lub koszmary senne;
• objawy fizyczne – kołatanie serca i przyspieszone bicie serca, problemy z oddychaniem, duszności, bóle i zawroty głowy, napięcie mięśniowe i drżenie rąk, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle brzucha, nudności, wymioty, zaburzenia snu (problemy z zasypianiem lub utrzymaniem snu), nadmierne pocenie się i dreszcze, zaburzenia seksualne, takie jak problemy z erekcją czy utratą pożądania seksualnego.

Przyczyny nerwicy lekówej

Przyczyny nerwicy lękowej są wieloczynnikowe i często wynikają z kombinacji czynników genetycznych, biologicznych, psychologicznych i środowiskowych. Niektóre z najczęstszych przyczyn to:

• czynniki genetyczne – badania sugerują, że istnieją pewne predyspozycje genetyczne do nerwicy lękowej. Jeśli w rodzinie występują osoby cierpiące na to zaburzenie, jest większe ryzyko jego wystąpienia u spokrewnionych. Jednak samo dziedziczenie genów nie gwarantuje pojawienia się nerwicy lękowej, a jedynie zwiększa podatność na jej rozwinięcie;
• czynniki biologiczne – nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu nerwowego oraz zaburzenia w wydzielaniu neuroprzekaźników, takich jak serotonina czy noradrenalina mogą mieć wpływ na wystąpienie nerwicy lękowej. Niektóre badania sugerują również związek między zaburzeniami hormonalnymi a pojawieniem się tego zaburzenia;
• czynniki psychologiczne – doświadczenie traumatycznych wydarzeń, takich jak przemoc fizyczna, emocjonalna czy seksualna, może prowadzić do rozwoju nerwicy lękowej. Osoby, które doświadczyły traumy w przeszłości, mogą mieć większe ryzyko wystąpienia tego zaburzenia. Do rozwoju nerwicy lękowej mogą przyczynić się ponadto: niskie poczucie własnej wartości, perfekcjonizm, trudności w radzeniu sobie ze stresem i emocjami;
• czynniki środowiskowe – stresujące sytuacje życiowe, takie jak utrata pracy, problemy rodzinne czy trudności finansowe mogą przyczynić się do wystąpienia nerwicy lękowej. Osoby narażone na chroniczny stres mają większe ryzyko rozwoju tego zaburzenia. 

Leczenie nerwicy lękowej

Leczenie nerwicy lękowej może obejmować zarówno terapię psychologiczną, jak i farmakoterapię. Terapia behawioralna może być skuteczna w redukcji lęku i poprawie funkcjonowania w przypadku łagodnych objawów. Terapia CBT polega natomiast na identyfikowaniu i zmienianiu myśli i wzorców zachowań, które przyczyniają się do wystąpienia lęku.

W przypadku bardziej nasilonych objawów lekarz może zalecić farmakoterapię, czyli stosowanie leków przeciwlękowych, takich jak benzodiazepiny, lub leków przeciwdepresyjnych, takich jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Mogą one pomóc w łagodzeniu objawów lękowych i poprawie samopoczucia pacjenta.