Skład:
moklobemid (Moclobemidum)
Wskazania:
- zespoły depresyjne
- fobie społeczne
Działanie:
Substancja czynna moklobemid jest morfolinową pochodną benzamidu. Działanie opiera się na selektywnym i odwracalnym hamowaniu MAO typu A. Zostaje nasilona neurotransmisja katecholaminergiczna i serotoninergiczna. Lek działa krótkotrwałe (maksymalnie około 24 h). Wyraźne działanie lecznicze moklobemidu jest obserwowane zazwyczaj między 1. a 3. tygodniem leczenia. Moklobemid wchłania się prawie całkowicie (około 95%) z przewodu pokarmowego, a stężenie maksymalne leku jest osiągane w czasie 0,5-3,5 h od podania. Biodostępność wynosi 44-69% po pojedynczej dawce i około 90% po wielokrotnym dawkowaniu. Moklar zaczyna działać już po 15 minutach. Z białkami osocza wiąże się w około 50%. Metabolizm moklobemidu zachodzi szybko do około 20 metabolitów. Czas połowicznego rozpadu leku jest krótki i wynosi 1-2 h. Około 1% dawki jest eliminowane w postaci nie zmienionej z moczem i około 5% z kałem.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na moklobemid lub pozostałe składniki produktu leczniczego Moklar
- jednoczesne stosowanie z selegiliną, petydyną, dekstrometorfanem, selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitorami MAO lub trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
- ostry stan splątania
- guz chromochłonny
- u dzieci
Dawkowanie Moklar:
Preparat podaje się doustnie po posiłku. W depresji dawka początkowa wynosi 300 mg na dobę w dawce podzielonej. Następnie można zwiększyć dawkę do 600 mg na dobę. Leczenie powinno trwać 4-6 tygodni. W fobiach społecznych dawkowanie jest niemal identyczne, a czas leczenia wynosi 8-12 tygodni.