Polecane produkty
Skład Pyralgina Max:
Substancja czynna: metamizol sodowy jednowodny (Metamizolum natricum monohydricum). Każda tabletka zawiera 1000mg metamizolu sodowego jednowodnego oraz substancje pomocnicze: kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian, hypromeloza 2910 (6±2 mPa∙s), tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 8000 i talk.
Działanie Pyralgina Max:
Substancją czynną produktu leczniczego Pyralgina Max jest metamizol sodowy jednowodny. Należy on do grupy leków zwanych pochodnymi pirazolonu. Wykazuje on działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Lek przeznaczony do stosowania powyżej 15. roku życia. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie ostrego, silnego bólu po urazach lub operacjach, skurczowego bólu brzucha (kolka), bólu nowotworowego, innego ostrego lub przewlekłego silnego bólu, gdy zastosowanie innych środków leczniczych jest przeciwwskazane, wysokiej gorączki, która nie reaguje na inne środki.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Pyralgina Max wskazany do stosowania w leczeniu: ostrego, silnego bólu po urazach lub operacjach; skurczowego bólu brzucha (kolka); bólu nowotworowego; innego ostrego lub przewlekłego silnego bólu, gdy zastosowanie innych środków leczniczych jest przeciwwskazane; wysokiej gorączki, która nie reaguje na inne środki. Do stosowania u młodzieży powyżej 15. roku życia i u osób dorosłych.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Lek zawiera metamizol, którego stosowanie jest związane z rzadko występującym, ale zagrażającym życiu ryzykiem: nagłej zapaści (zatrzymania) krążenia; agranulocytozy. Lek należy odstawić i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią objawy, które mogą wskazywać na możliwą agranulocytozę, jest to: nieoczekiwane pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (np. gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu), jeśli gorączka nie ustępuje lub nawraca, jeśli wystąpią bolesne zmiany błony śluzowej, głównie w jamie ustnej, nosie i gardle lub w okolicy narządów płciowych lub odbytu. Lek należy odstawić i natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią objawy pancytopenii (np. ogólne złe samopoczucie, objawy zakażenia, utrzymująca się gorączka, krwiaki, krwawienia i bladość) lub małopłytkowości (np. zwiększona skłonność do krwawień i małe czerwone plamki na skórze i błonach śluzowych spowodowane krwawieniem). Lekarz może regularnie sprawdzać morfologię krwi i może przerwać leczenie, jeśli wystąpią pewne zmiany. Ciężkie reakcje nadwrażliwości: osoby wykazujące reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne) na lek są także bardziej narażone na wystąpienie podobnych reakcji na inne leki przeciwbólowe; osoby wykazujący reakcję uczuleniową lub inną immunologiczną reakcję na lek (np. agranulocytoza) są także bardziej narażone na wystąpienie podobnych reakcji na inne pirazolony i pirazolidyny (substancje chemicznie podobne) (leki przeciwbólowe, takie jak fenazon, propyfenazon, fenylobutazon, oksyfenbutazon); jeśli występuje reakcja alergiczna lub inna reakcja układu odpornościowego na inne pirazolony, pirazolidyny lub inne leki przeciwbólowe, istnieje też duże ryzyko reakcji na lek w ten sam sposób. Ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości na lek może być znacznie zwiększone, jeśli występuje którekolwiek z poniższych zaburzeń i/lub nietolerancji: uczulenie na niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane w leczeniu bólu i reumatyzmu), z objawami takimi jak świąd i obrzęk (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy) – w takim przypadku nie wolno stosować tego leku; ataki duszności wywołane zwężeniem oskrzelików (astma oskrzelowa), głównie jeśli występuje zapalenie błony śluzowej nosa i zatok (zapalenie zatok przynosowych) oraz polipy nosa; przewlekła wysypka pokrzywkowa (pokrzywka); nadwrażliwość na barwniki (np. tartrazyna) lub konserwanty (np. benzoesany); nietolerancja alkoholu, objawiająca się kichaniem, łzawieniem oczu i silnym zaczerwienieniem twarzy nawet na niewielkie ilości alkoholu; może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej nietolerancję leków przeciwbólowych. U osób z podwyższonym ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości, lek może być stosowany tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Jeśli lek ten jest podawany w takich przypadkach, pacjent musi być pod ścisłym nadzorem medycznym, z łatwym dostępem do sprzętu ratowniczego. U szczególnie nadwrażliwych osób może dojść do reakcji anafilaktycznej, dlatego osoby z astmą lub wykazujące skłonność do nadwrażliwości (atopia) powinny zachować szczególną ostrożność. Ciężkie reakcje skórne: w związku z leczeniem metamizolem notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, w tym zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka, reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów związanych z ciężkimi reakcjami skórnymi, należy przerwać stosowanie metamizolu i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną. Jeśli kiedykolwiek podczas leczenia metamizolem wystąpiły ciężkie reakcje skórne, nie należy nigdy w przyszłości przyjmować ponownie tego leku. Obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (reakcja hipotensyjna): podczas stosowania tego leku może wystąpić zmniejszenie (spadek) ciśnienia krwi. Takie ryzyko rośnie, jeśli u pacjenta występuje niskie ciśnienie krwi (wcześniej istniejące niedociśnienie tętnicze), poważne odwodnienie lub słabe krążenie krwi, lub we wczesnych stadiach niewydolności krążenia (np. w przypadku zawału serca lub ciężkich urazów), jeśli pacjent ma wysoką gorączkę. Lekarz dokładnie rozważy zastosowanie leku i będzie ściśle monitorował stan pacjenta. W razie konieczności można zastosować działania zapobiegawcze (wyrównanie zaburzeń krążenia), aby zmniejszyć ryzyko ewentualnego spadku ciśnienia krwi. U osób, u których bezwzględnie należy unikać obniżenia ciśnienia krwi (np. w przypadku ciężkiej choroby niedokrwiennej serca lub istotnego zwężenia (stenozy) naczyń krwionośnych doprowadzających krew do mózgu) lek może być stosowany jedynie pod ścisłą kontrolą parametrów krążenia krwi. Dolegliwości dotyczące wątroby: u osób przyjmujących metamizol występowały przypadki zapalenia wątroby, którego objawy pojawiały się w okresie od kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią dolegliwości dotyczące wątroby, np.: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha. Lekarz skontroluje prawidłowość funkcjonowania wątroby. Nie należy przyjmować leku, jeśli wcześniej podczas stosowania metamizolu pojawiły się dolegliwości ze strony wątroby. Osoby z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: w przypadku zaburzeń czynności nerek lub wątroby lek należy stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu korzyści i ryzyka, a także z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować tego leku u dzieci i młodzieży poniżej 15. roku życia. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem, w szczególności należy poinformować lekarza o stosowaniu: metotreksatu (lek stosowany w leczeniu nowotworów lub niektórych chorób reumatycznych) – jednoczesne stosowanie metamizolu i metotreksatu może zwiększać potencjalne ryzyko uszkodzeń krwinek przez metotreksat, głównie u osób w podeszłym wieku, należy unikać jednoczesnego stosowania obu tych leków; chloropromazyny (lek stosowany m.in. w leczeniu objawów chorób psychicznych) – przyjmowanie leku jednocześnie z chloropromazyną może spowodować nadmierne obniżenie temperatury ciała; cyklosporyny (lek stosowany w celu osłabienia działania układu odpornościowego); kwasu acetylosalicylowego – metamizol może zmniejszać działanie kwasu acetylosalicylowego na płytki krwi, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tego leku i kwasu acetylosalicylowego podawanego w małych dawkach i stosowanego w zapobieganiu chorobom serca; bupropionu (lek stosowany w leczeniu depresji albo wspomagająco podczas rzucania palenia); efawirenzu (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV (AIDS)); metadonu (lek stosowany w leczeniu uzależnienia od niedozwolonych środków odurzających (tzw. opioidów)); walproinianu (lek stosowany w leczeniu padaczki lub zaburzenia afektywnego dwubiegunowego); takrolimusu (lek stosowany w zapobieganiu odrzuceniu narządu u pacjentów po przeszczepieniu); sertraliny (lek przeciwdepresyjny). Substancje czynne z grupy pirazolonów (do której należy również metamizol) mogą wywoływać interakcje z: lekami zapobiegającymi krzepnięciu krwi (doustne leki przeciwzakrzepowe); lekami stosowanymi do zmniejszenia wysokiego ciśnienia krwi i w niektórych chorobach serca (kaptopryl); lekami stosowanymi w leczeniu chorób psychicznych (lit); lekami odwadniającymi (leki moczopędne, np. triamteren), lekami stosowanymi do zmniejszenia wysokiego ciśnienia krwi (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego). Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: przed wykonaniem jakichkolwiek badań laboratoryjnych należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku – metamizol może wpływać na wyniki niektórych badań (np. oznaczenia stężenia kreatyniny, trójglicerydów, cholesterolu HDL lub kwasu moczowego we krwi). Stosowanie z alkoholem: podczas stosowania leku nie należy pić alkoholu. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią należy omówić z lekarzem, przy czym dostępne dane na temat stosowania metamizolu w czasie pierwszych 3 miesięcy ciąży są ograniczone, ale nie wskazują na szkodliwe oddziaływanie na zarodek. Jeśli brak jest innych opcji leczenia, po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą możliwe jest przyjmowanie pojedynczych dawek metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze, pod warunkiem starannego rozważenia korzyści i zagrożeń związanych z przyjmowaniem leku – przy czym zasadniczo podawanie metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze nie jest wskazane. Nie wolno przyjmować leku w okresie ostatnich trzech miesięcy ciąży ze względu na zwiększenie ryzyka powikłań u matki i dziecka (krwotoki, przedwczesne zamknięcie ważnego naczynia krwionośnego u nienarodzonego dziecka (tzw. przewód tętniczy Botalla). Produkty rozkładu metamizolu przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w znaczących ilościach i nie można wykluczyć ryzyka dla niemowlęcia karmionego piersią. Z tego względu należy w szczególności unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią. W przypadku jednorazowego podania metamizolu należy zalecić matkom zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od przyjęcia leku. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: w zalecanym zakresie dawkowania nie są znane żadne działania niepożądane wpływające na zdolność koncentracji i reagowania, należy jednak wziąć pod uwagę, że mogą wystąpić takie działania niepożądane (zwłaszcza podczas stosowania wyższych dawek), dlatego warto zrezygnować z obsługi maszyn, prowadzenia pojazdów lub wykonywania czynności obciążonych ryzykiem – dotyczy to głównie osób spożywających alkohol. Lek zawiera sód – zawiera 71,3mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej tabletce. Odpowiada to 3,56% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku lub inne pochodne pirazolonu (np. fenazon, propyfenazon) lub pochodne pirazolidyny (np. fenylbutazon, oksfenbutazon) – dotyczy to również osób, u których wystąpił m.in. wyraźny spadek liczby niektórych białych krwinek (agranulocytoza) po zastosowaniu tych leków. Nie stosować u osób, u których występuje nietolerancja na leki przeciwbólowe (zespół astmy analgetycznej lub nietolerancja typu pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy) – dotyczy to osób, u których występuje skurcz oskrzeli (nagłe zwężenie dolnych dróg oddechowych) lub inne reakcje nadwrażliwości, np. swędzenie, katar i obrzęk (pokrzywka, nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy) po lekach przeciwbólowych, np. salicylanach i paracetamolu lub diklofenaku, ibuprofenie, indometacynie, naproksenie. Nie stosować u osób, u których kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na metamizol, np. ciężkie reakcje skórne. Nie stosować u osób, u których występują zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatykami stosowanymi w leczeniu nowotworów). Nie stosować, jeśli występują zaburzenia w tworzeniu krwi (choroba układu krwiotwórczego). Nie stosować, jeśli występuje wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (choroba dziedziczna związana z ryzykiem rozpadu czerwonych krwinek). Nie stosować, jeśli występuje ostra przerywana porfiria wątrobowa (choroba dziedziczna związana z zaburzeniami tworzenia hemoglobiny). Nie stosować podczas ostatnich trzech miesięcy ciąży.
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Należy odstawić lek i zgłosić się do lekarza, gdy wystąpią następujące objawy, mogą one mieć poważne konsekwencje. Jeśli którekolwiek z tych działań niepożądanych wystąpi nagle lub będzie się szybko nasilało, należy natychmiast poinformować o tym lekarza, ponieważ niektóre reakcje na lek (np. ciężkie reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, agranulocytoza, pancytopenia) mogą zagrażać życiu. W takich przypadkach nie należy przyjmować leku bez kontroli lekarskiej. Natychmiastowe odstawienie leku ma kluczowe znaczenie dla powrotu do zdrowia. Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast zwrócić się po pomoc lekarską, jeśli wystąpi: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha – mogą to być objawy uszkodzenia wątroby; ciężkie reakcje uczuleniowe (reakcje anafilaktoidalne lub anafilaktyczne) (rzadko). Typowe objawy łagodnych reakcji mogą być następujące: pieczenie oczu, kaszel, katar, kichanie, ucisk w klatce piersiowej, zaczerwienienie skóry (zwłaszcza twarzy i głowy), pokrzywka i obrzęk twarzy oraz – rzadziej – nudności i skurcze brzucha. Szczególnie istotnymi objawami są pieczenie, swędzenie i zaczerwienienie na i pod językiem i na dłoniach i podeszwach stóp. Łagodne reakcje mogą przechodzić w cięższe formy, z uogólnioną pokrzywką, ciężkim obrzękiem naczynioruchowym (także w obrębie krtani), ciężkim skurczem oskrzeli (skurczowe zwężenie dolnych dróg oddechowych), zwiększeniem częstości akcji serca, zaburzeniami rytmu serca, zmniejszeniem ciśnienia krwi (niekiedy poprzedzonym jego zwiększeniem), utratą przytomności i wstrząsem krążeniowym. Te reakcje mogą wystąpić także pomimo wcześniejszego stosowania metamizolu bez powikłań i mogą być ciężkie lub zagrażać życiu, a niekiedy prowadzić nawet do zgonu. U osób z zespołem astmy analgetycznej reakcje uczuleniowe objawiają się napadami astmy; czerwonawe, płaskie plamy na tułowiu w kształcie tarczy celowniczej lub okrągłe, często z pęcherzami w środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu. Występowanie takich poważnych wysypek skórnych może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) (bardzo rzadko); rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na lek) (częstość nieznana); znaczne zmniejszenie liczby określonych krwinek białych (agranulocytoza), w tym przypadki ze skutkiem śmiertelnym, lub zmniejszenie ilości płytek krwi (trombocytopenia) (bardzo rzadko). Reakcje te prawdopodobnie są immunologiczne. Mogą również wystąpić, gdy metamizol był podawany wcześniej bez powikłań. Pojedyncze doniesienia wskazują, że ryzyko wystąpienia agranulocytozy może się zwiększyć w przypadku przyjmowania leku przez okres dłuższy niż jeden tydzień. Objawy agranulocytozy: wysoka gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu oraz stany zapalne jamy ustnej, nosa, gardła i okolicy narządów płciowych lub odbytu, przy czym u osób otrzymujących antybiotyki (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych) objawy te mogą być mniej nasilone. Szybkość opadania erytrocytów jest znacznie zwiększona, podczas gdy węzły chłonne zazwyczaj są tylko nieznacznie lub wcale niepowiększone. Objawy trombocytopenii to np. zwiększona skłonność do krwawień i wybroczyny (punktowe krwawienie w skórze i błonach śluzowych). Jeśli wystąpią objawy agranulocytozy, pancytopenii lub trombocytopenii, należy natychmiast przerwać stosowanie leku, zaś lekarz zaleci badanie morfologii krwi. Nie należy czekać z przerwaniem leczenia do uzyskania wyników badań laboratoryjnych; zmniejszenie objętości krwi z towarzyszącym zaburzeniem czynności szpiku kostnego (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszenie ilości białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi (pancytopenia), w tym przypadki ze skutkiem śmiertelnym (częstość nieznana). Objawy pancytopenii i niedokrwistości aplastycznej to: ogólne złe samopoczucie, zakażenie, uporczywa gorączka, siniaki, krwawienie i bladość skóry. Inne możliwe działania niepożądane: niezbyt często – fioletowa do ciemnoczerwonej wysypka skórna, czasami z pęcherzykami (wysypka polekowa), zmniejszenie ciśnienia krwi (izolowana reakcja hipotensyjna), prawdopodobnie spowodowane bezpośrednim działaniem leku i nie towarzyszą mu inne objawy nadwrażliwości. Taka reakcja powoduje poważny spadek ciśnienia krwi tylko w rzadkich przypadkach. Ryzyko zmniejszenia ciśnienia krwi może być zwiększone u osób z bardzo wysoką gorączką (hiperpyreksją). Typowe objawy poważnego zmniejszenia ciśnienia krwi to: zwiększona częstość akcji serca, bladość, drżenie, zawroty głowy, nudności i utrata przytomności; rzadko: zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia), wysypka skórna (np. wysypka plamkowo-grudkowa); bardzo rzadko: napady astmy (skrócenie oddechu wywołane zwężeniem oskrzelików), ostre pogorszenie czynności nerek, w niektórych przypadkach z brakiem lub zbyt małą objętością wydalanego moczu (skąpomocz lub bezmocz), zwiększone wydalanie białek z moczem (białkomocz) lub ostra niewydolność nerek; zapalenie nerek (ostre śródmiąższowe zapalenie nerek); częstość nieznana: wstrząs anafilaktyczny, zawał serca w przebiegu reakcji alergicznej (zespół Kounisa), zapalenie wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi, krwawienie z przewodu pokarmowego. Wydalanie nieszkodliwego metabolitu (kwasu rubazonowego) może powodować czerwone zabarwienie moczu.
Dawkowanie tabletek Pyralgina Max:
Stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Sposób podawania: podanie doustne. Nie należy żuć tabletek. Tabletki przyjmować, popijając dostateczną ilością płynu (np. szklanką wody). Tabletkę można podzielić na równe dawki. Dawka zależy od nasilenia bólu lub gorączki oraz indywidualnej reakcji danej osoby na lek. Zawsze należy wybierać najmniejszą dawkę konieczną do złagodzenia bólu i/lub gorączki. Osobom dorosłym i młodzieży powyżej 15. roku życia (o masie ciała przekraczającej 53kg) można podawać maksymalnie 1000mg metamizolu w dawce pojedynczej (1 tabletka) nie częściej niż 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6-8 godzin. Maksymalna dawka dobowa to 4000mg (4 tabletki). Wyraźnego działania można spodziewać się w ciągu 30-60 minut od podania doustnego. Osoby w podeszłym wieku i osoby w złym ogólnym stanie zdrowia lub z niewydolnością nerek – u osób w podeszłym wieku, osób osłabionych i osób z pogorszeniem czynności nerek dawkę należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu wydalania produktów rozkładu metamizolu. Osoby z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby: ze względu na zmniejszenie szybkości eliminacji u osób z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek. W przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki nie jest wymagane. Brak jest doświadczeń związanych z długotrwałym stosowaniem. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 15. roku życia. Dla młodszych dzieci dostępne są inne postacie i moce tego leku. Czas stosowania: jest on uzależniony od rodzaju i stopnia nasilenia objawów i jest określany przez lekarza. Jeśli lekarz (lub lekarz dentysta) nie zaleci inaczej, leku nie stosować dłużej niż 3-5 dni.
Producent: Polpharma