Polecane produkty
Spis treści
Woda utleniona - skład:
Hydrogenii peroxidum (nadtlenek wodoru) 30% - 10,0 g (stabilizowany kwasem 1- hydroxyetano 1,1 - difosfonowym - 10 mg/l i disodu difosforanem - 100 mg/l),woda oczyszczona 90,0 g.
Woda utleniona - działanie:
Woda utleniona czyli roztwór nadtlenku wodoru to dobrze znany i popularnie stosowany - zarówno w domu, jak i w ośrodkach zdrowia i opieki medycznej preparat o właściwościach odkażających. Woda utleniona zastosowana bezpośrednio na powstałą w wyniku urazu ranę lub inne uszkodzenia skóry, skutecznie dezynfekuje i tym samym zapobiega namnażaniu się na ranie chorobotwórczych bakterii. Rozcieńczona Woda utleniona bywa także stosowana do płukania jamy ustnej w celu leczenia stanów zapalnych jamy ustnej i w chorobach przyzębia.
Woda utleniona - zastosowanie:
Woda utleniona to roztwór o właściwościach bakteriobójczych.
Woda utleniona - sposób użycia:
Do przemywania ran stosować preparat nie rozcieńczony bezpośrednio na ranę. Do płukania jamy ustnej: rozcieńczyć 1 łyżeczkę preparatu (ok. 5 ml) w szklance wody (ok. 250 ml). Stosować jeden do kilku razy na dobę.
Najczęściej zadawane pytania dotyczące Wody utlenionej
Czy woda utleniona może być stosowana do płukania gardła?
Tak, jednak wyłącznie w postaci silnie rozcieńczonej. Woda utleniona 3% może być stosowana do płukania gardła w przypadku infekcji, aft, anginy lub podrażnień błony śluzowej. Aby przygotować bezpieczny roztwór, należy dodać jedną łyżeczkę preparatu do połowy szklanki przegotowanej, letniej wody. Płukanka powinna być stosowana kilka razy dziennie, ale nie wolno jej połykać. Płyn należy po kilkunastu sekundach wypluć, aby nie doszło do podrażnienia przewodu pokarmowego. Regularne płukanie wspomaga leczenie i zmniejsza dyskomfort.
Czy woda utleniona może być stosowana do przemywania uszu?
Woda utleniona 3% jest często stosowana do higieny uszu, szczególnie w celu rozpuszczenia i usunięcia nadmiaru woskowiny. Zabieg polega na wkropleniu 3–4 kropli preparatu do przewodu słuchowego osoby leżącej na boku. Po upływie kilku minut płyn należy usunąć przez przechylenie głowy w przeciwną stronę. Działanie nadtlenku wodoru powoduje charakterystyczne musowanie, które wspomaga oczyszczanie. Nie należy jednak stosować jej w przypadku bólu ucha, wycieku lub podejrzenia perforacji błony bębenkowej – w takich sytuacjach konieczna jest konsultacja lekarska.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania wody utlenionej?
Mimo że woda utleniona 3% znajduje szerokie zastosowanie w domowej apteczce, istnieją przeciwwskazania do jej używania. Nie należy jej stosować na rozległe, otwarte rany, ciężkie oparzenia, ani na błony śluzowe dotknięte wrzodziejącym zapaleniem, np. przy zapaleniu dziąseł. Może to prowadzić do powstania mikrourazów i pogłębienia stanu zapalnego. Nadtlenek wodoru może też powodować reakcje alergiczne, dlatego przed pierwszym użyciem warto przeprowadzić próbę uczuleniową. Preparatu nie wolno również mieszać z innymi środkami bez wyraźnego wskazania lekarza.
Czy woda utleniona może być stosowana do płukania nosa lub zatok?
Stosowanie wody utlenionej 3% do irygacji nosa i zatok możliwe jest wyłącznie po jej odpowiednim rozcieńczeniu – najczęściej do soli fizjologicznej w ilości 5–7 kropli na 100 ml roztworu. Zabieg może być pomocny przy zalegającej wydzielinie, przewlekłym katarze lub infekcjach zatok. Działa bakteriobójczo, wspomagając proces regeneracji błony śluzowej. Należy jednak pamiętać, że nadmiar preparatu lub zbyt wysokie stężenie grozi podrażnieniem, pieczeniem oraz wysuszeniem śluzówki. Osoby z przewlekłymi problemami zatok powinny skonsultować taką terapię z laryngologiem.
Czy woda utleniona może być stosowana wewnętrznie (do picia)?
Nie, spożywanie wody utlenionej 3% jest stanowczo odradzane. Mimo że w sieci pojawiają się informacje o jej rzekomych właściwościach oczyszczających organizm, brak jest jakichkolwiek badań naukowych potwierdzających bezpieczeństwo i skuteczność takiego zastosowania. Picie nadtlenku wodoru może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, takich jak oparzenia przełyku, mdłości, wymioty, a nawet perforacje przewodu pokarmowego. Preparat ten przeznaczony jest wyłącznie do stosowania zewnętrznego – jego spożycie jest niezgodne z przeznaczeniem i może stanowić zagrożenie dla życia.