Skład:
escitalopram (Escitalopramum)
Wskazania:
Lek należy stosować w przypadku dużych epizodów depresji oraz lęku napadowego z agorafobią albo bez agorafobii, fobii społecznej oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.
Działanie:
Preparat charakteryzuje się działaniem przeciwdepresyjnym. Zawiera escytalopram będący wybiórczym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jego powinowactwo do receptorów receptorów 5-HT1A, 5-HT2, dopaminergicznych D1 i D2, adrenergicznych ?-1, ?-2 i ß oraz receptorów histaminowych H1, muskarynowych cholinergicznych, benzodiazepinowych i opioidowych, jest niewielkie lub nie występuje. Po zastosowaniu doustnym preparat zostaje prawie w całej postaci wchłonięty z przewodu pokarmowego (bez względu na obecność pokarmu), a jego najwyższe stężenie obserwuje się w ciągu 4h.
Przeciwwskazania:
- uczulenie na substancje składowe preparatu
- równoczesne stosowanie niewybiórczych, nieodwracalnych inhibitorów MAO a także odwracalnych inhibitorów MAO-A (np. moklobemidem) albo odwracalnych, nieselektywnych inhibitorów MAO (np. linezolidem).
Dawkowanie Lenuxin:
Stosować doustnie, bez względu na posiłki, u osób dorosłych. Przy epizodach dużej depresji przeważnie stosuje się 10 mg/24h. Dawka może zostać zwiększona do 20 mg/24h. Efekt terapeutyczny pojawia się po upływie 2-4 tygodni. Leczenie kontynuować przynajmniej pół roku po ustąpieniu objawów chorobowych. Przy zespole lęku napadowego z agorafobią albo bez agorafobii przez pierwsze 7 dni leczenia podaje się 5 mg/24h, a później zwiększa się dawkę do 10 mg/24h. Nie stosować więcej niż 20 mg/24h. Przy fobii społecznej przeważnie stosuje się 10 mg/24h. Objawy znikają zazwyczaj po 2-4 tygodniach leczenia. Dawkę można wtedy zmniejszyć do 5 mg/24h albo zwiększyć do 20 mg/24h. Przy zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych na początku 10 mg/24h. Można zwiększyć do 20 mg/24h.