Skład:
walsartan (Valsartanum)
Wskazania:
Preparat wykorzystywać w celu obniżenia podwyższonego ciśnienia tętniczego u osób dorosłych, dzieci od 6 roku życia i młodzieży. Lek wskazany również po niedawno przebytym ataku serca oraz w czasie leczenia objawowej niewydolności serca.
Działanie:
Lek działa na bazie antagonisty receptora angiotensyny II (typu AT1) - walsartanu. Odpowiada on za wybiórcze łączenie się z receptorem AT1, co w efekcie hamuje działanie angiotensyny II. Walsartan jest agonistą receptora AT1, nie łączy się i nie zatrzymuje innych receptorów hormonalnych ani kanałów jonowych ważnych z punktu widzenia regulacji w układzie krążenia. Nie wykazuje właściwości inhibicyjnych wobec ACE (kininazy II), dzięki czemu nie powoduje nasilenia efektów działania pozostających w zależności od bradykininy. U przeważającej części pacjentów po zastosowaniu jednej dawki leku, efekt hipotensyjny obserwuje się w ciągu 2 h, a najwyższe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest osiągane w ciągu 4-6 h.
Przeciwwskazania:
- uczulenie na substancje składowe leku
- zaburzenia pracy wątroby o poważnym przebiegu
- marskość żółciowa wątroby
- cholestaza
- przyjmowanie w tym samym czasie aliskirenu u osób z cukrzycą albo z zaburzeniami czynności nerek
- ciąża
Dawkowanie:
Stosować doustnie. Przy nadciśnieniu tętniczym u dzieci o mc. mniejszej niż 35 kg podawać na początku 40 mg x 1/24h; o mc. większej lub równej 35 kg: 80 mg x 1/24h ( i u osób dorosłych) W przypadku niewydolności serca leczenie rozpoczynać od 40 mg x 2/24h. Zwiększanie dawki kolejno do 80 mg i 160 mg stosowanych x 2/24h powinno odbywać się w odstępach przynajmniej 14 dni, do uzyskania maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta. W przypadku stanu po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego rozpoczynać leczenie już po 12 h od zdiagnozowania zawału mięśnia sercowego. Na początku stosować 20 mg x 2/24h, później w ciągu kilku tygodni dawkę należy stopniowo zwiększać do 40 mg, 80 mg i 160 mg, stosowanych x 2/24h Nie stosować więcej niż 160 mg x 2/24h.