Skład:
paroksetyna (paroxetinum)
Wskazania:
- leczenie epizodów depresyjnych: objawy depresji różnego pochodzenia, w tym depresji lękowej; po uzyskaniu poprawy lek można podawać w terapii podtrzymującym w celu przeciwdziałania ponownemu wystąpieniu objawów depresji,
- zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii,
- fobia społeczna,
- zaburzenia stresowe pourazowe,
- zespół natręctw (zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne): leczenie objawów i zapobieganie nawrotom objawów zespołu natręctw.
Działanie:
Preparat jest silnie i wybiórczo działającym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgowych. Zawarta w nim paroksetyna wykazuje nieznaczne pokrewieństwo do receptorów muskarynowych, adrenergicznych (alfa1, alfa2 i ß), dopaminergicznych (D2), serotoninergicznych (5HT1, 5HT2) oraz histaminowych (H1).
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na paroksetynę lub pozostałe składniki leku
- paroksetyna jest przeciwwskazana do jednoczesnego stosowania z inhibitorami MAO (leczenie paroksetyną może być rozpoczęte po 2 tyg. od zakończenia stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO lub co najmniej po 24 h od zakończenia stosowania odwracalnych inhibitorów MAO, np. moklobemidu; nie należy rozpoczynać leczenia inhibitorami MAO przed upływem co najmniej 1 tygodnia od przerwania leczenia paroksetyną)
- nie stosować jednocześnie z tiorydazyną
- nie stosować jednocześnie z pimozydem
Dawkowanie Rexetin:
Doustnie. Dawkowanie należy dobrać indywidualnie, w sposób właściwy do stanu klinicznego pacjenta.