Polecane produkty
Skład Stoperan Fast:
Substancja czynna: loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum). Jedna tabletka zawiera 2mg loperamidu chlorowodorku i substancje pomocnicze: mannitol, pullulan, aspartam (E 951), aromat miętowy (zawierający: maltodekstrynę kukurydzianą (zawiera glukozę), substancje aromatyczne, modyfikowaną skrobię kukurydzianą (E1450)), sodu wodorowęglan, polisorbat 80.
Działanie Stoperan Fast:
Stoperan Fast to produkt leczniczy dla osób dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia. Jest to lek przeciwbiegunkowy z chlorowodorkiem loperamidu. Loperamid zmniejsza perystaltykę jelit i znacznie wydłuża czas przechodzenia treści pokarmowej przez jelita, co przekłada się na działanie przeciwbiegunkowe. Lek ten działa wyłącznie tam, gdzie to potrzebne, czyli w jelitach. Zatrzymuje biegunkę najczęściej już w ciągu kilku godzin. Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki. Lek ma postać tabletki z liofilizatem doustnym – po umieszczeniu na języku rozpuszcza się w ciągu kilku sekund. Następnie tabletka zostaje automatycznie połknięta ze śliną. Tabletkę można przyjmować także bez popicia.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Stoperan Fast wskazany do stosowania w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki u osób dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia (ostra biegunka rozpoczyna się nagle i najczęściej ustępuje w ciągu tygodnia, przewlekła biegunka utrzymuje się przez długi czas).
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Lek działa objawowo, nie leczy przyczyny biegunki. Jeśli znana jest przyczyna, należy wdrożyć leczenie przyczynowe, jeżeli jest to możliwe. W razie wątpliwości zawsze należy poradzić się lekarza. U osób z biegunką, zwłaszcza u dzieci i osób starszych może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów (z objawami takimi jak: suchość w jamie ustnej, zawroty głowy i/lub wymioty), dlatego w czasie biegunki w pierwszej kolejności należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych oraz zadbać o odpowiedni poziom nawodnienia organizmu – należy dużo pić oraz uzupełniać cukier i sól. W aptece można kupić specjalną mieszankę soli i cukru (doustny płyn nawadniający), którą należy rozpuścić w wodzie. Należy poprosić o radę lekarza lub farmaceutę. U chorych na AIDS i leczonych z powodu biegunki tym lekiem, leczenie należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia wzdęcia brzucha. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem. U osób z AIDS i ciężkim zakażeniem jelit (zakaźnym zapaleniem okrężnicy), którzy przyjmują loperamid, zdarzały się przypadki podwyższonego ryzyka wystąpienia toksycznego rozdęcia okrężnicy. Jest to silne rozszerzenie jelita grubego, którego objawami jest, m.in. bardzo boleśnie wzdęty brzuch, gorączka i podwyższone tętno. W przypadku niewydolności wątroby, przed przyjęciem tego leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Możliwe, że konieczna będzie kontrola stanu zdrowia pacjenta. Ponadto, aby uniknąć działań niepożądanych dotyczących układu nerwowego, konieczne może być dostosowanie dawki leku. Nie należy stosować leku w innych chorobach niż te, w których jest wskazany, nie przyjmować większej dawki niż zalecana. U osób, które przyjęły za dużą dawkę loperamidu, zgłaszano poważne problemy dotyczące serca (objawy szybkiego lub nieregularnego rytmu serca). Leczenie tym lekiem należy przerwać w poniższych przypadkach: stolec staje się gęstszy lub gdy przez dwanaście godzin nie doszło do wypróżnienia; w ostrej biegunce, jeśli biegunka nie zmniejszy się w ciągu 48 godzin od przyjęcia leku, należy przestać przyjmować loperamid i skonsultować się z lekarzem, jeśli dojdzie do zaparcia lub wzdęcia brzucha, należy natychmiast zaprzestać przyjmować leku i skonsultować się z lekarzem, w przypadkach przyjmowania leku z powodu przewlekłej biegunki, należy poradzić się lekarza czy możliwe jest zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia. Należy przestrzegać zalecanego dawkowania. W przypadku przyjęcia dawki większej niż zalecana, może dojść do zablokowania jelita. Objawami tego może być zaparcie, wzdęcie brzucha i „wyciek” wodnistych stolców. Podawanie należy przerwać natychmiast w przypadku pojawienia się zaparcia lub powiększenia obwodu brzucha. Stosowanie u dzieci i młodzieży: stosowanie u dzieci poniżej 6. roku życia jest przeciwwskazane. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. Niektóre środki nie mogą być stosowane jednocześnie, a czasami jednoczesne przyjmowanie wymaga odpowiedniego dostosowania (np. dawki). W przypadku stosowania poniższych leków, przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem: leki o porównywalnych farmakologicznych właściwościach jak loperamid, ponieważ mogą one wzmocnić działanie tego leku; leki, które przyspieszają przejście przez układ pokarmowy, ponieważ mogą one osłabić działanie tego leku; rytonawir (lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV); chinidyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca); desmopresyna stosowana doustnie (lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu); itrakonazol lub ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); gemfibrozyl (lek stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu). Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: należy się skonsultować z lekarzem – nie zaleca się przyjmowania leku w pierwszym trymestrze ciąży, a w drugim i trzecim trymestrze lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza przewidywana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla matki i płodu. Loperamid przenika do mleka matki w bardzo niewielkich ilościach, dlatego lek ten nie jest zalecany, jeśli pacjentka karmi piersią. Jeśli lek jest stosowany, należy przerwać karmienie. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: podczas stosowania leku może wystąpić zmęczenie, zawroty głowy lub senność, dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Lek zawiera aspartam – 1mg aspartamu (E 951) w jednej tabletce. Jest to źródło fenyloalaniny, może być szkodliwy dla osób z fenyloketonurią. Lek zawiera sód – mniej niż 1mmol (23mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Lek zawiera glukozę (składnik maltodekstryny) – przed zastosowaniem leku osoby z nietolerancją niektórych cukrów, powinny się skonsultować z lekarzem.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku. Nie stosować dzieci poniżej 6. roku życia. Nie stosować, jeśli uważa się, że przyczyną biegunki może być zatrucie, np. metalem ciężkim (rtęcią, ołowiem lub kadmem). Nie stosować w przypadku rozdęcia okrężnicy (megacolon) – to stan, który może wystąpić u osób z chorobą Hirschsprunga, chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Nie stosować w przypadku niedrożności jelit, która powoduje „wyciek” wodnistych stolców. Nie stosować w przypadku utrzymującego się kurczowego bólu brzucha, nudności, wymiotów, wysokiej gorączki i obecności w stolcu śluzu lub krwi (objawy te mogą być związane chorobą zwaną czerwonką bakteryjną). Nie stosować, jeśli występuje bakteryjne zapalenie jelita grubego i/lub jelita cienkiego wywołane przez bakterie takie jak: Salmonella, Shigella i Campylobacter. Nie stosować, jeśli występuje ciężkie zapalenie jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane stosowaniem niektórych antybiotyków). Nie stosować we wszystkich przypadkach, w których normalne wypróżnienia nie powinny być tłumione.
Działanie niepożądane:
Podczas stosowania leku mogą u niektórych osób wystąpić działania niepożądane. Jeśli pojawią się następujące objawy należy zaprzestać przyjmowania leku i zasięgnąć porady lekarza. Rzadko: reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym) oraz reakcja anafilaktoidalna (ciężka reakcja alergiczna na całym ciele); utrata świadomości, obniżony poziom świadomości, wzmożone napięcie mięśniowe, nieprawidłowa koordynacja; niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia; toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i rumień wielopostaciowy), obrzęk twarzy, pokrzywka, świąd. Inne działania niepożądane: często – zawroty głowy, zaparcie, nudności, wzdęcia; niezbyt często – senność, bóle brzucha, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, suchość w ustach, ból w nadbrzuszu, wymioty, dyspepsja, wysypka; rzadko – zwężenie źrenicy, zatrzymanie moczu, pieczenie języka, zmęczenie; częstość nieznana – ból w nadbrzuszu, ból brzucha promieniujący do pleców, wrażliwość uciskowa brzucha, gorączka, przyspieszone tętno, nudności, wymioty, mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).
Dawkowanie tabletek Stoperan Fast:
Stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Dorośli i dzieci od 8. do 17. roku życia: biegunka ostra – początkowa dawka 2 tabletki (4mg) dla dorosłych lub 1 tabletka (2mg) dla dzieci, a następnie 1 tabletka (2mg) po każdym luźnym wypróżnieniu; biegunka przewlekła – początkowa dawka wynosi 2 tabletki (4mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2mg) na dobę dla dzieci. Dawkę dobową należy modyfikować aż do momentu uzyskania od 1-2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej 1-6 tabletek (2-12 mg) na dobę. Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce wynosi 8 tabletek (16mg) na dobę dla dorosłych. U dzieci dawkę leku należy dostosować do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc.), przy czym całkowita dawka dobowa nie może być większa niż 8 tabletek. Dzieci od 6. do 7. roku życia: biegunka ostra – 1 tabletka (2mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 3 tabletki (6mg) na dobę; biegunka przewlekła – 1 tabletka (2mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 2 tabletki (4mg) na dobę. Osoby w podeszłym wieku: nie ma konieczności modyfikowania dawki. Osoby z zaburzeniami czynności nerek: nie ma potrzeby modyfikowania dawki. Osoby z zaburzeniami czynności wątroby: należy stosować z ostrożnością z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę. Tabletkę należy umieścić na języku, poczekać aż się rozpuści i połknąć ze śliną. Minimalny czas rozpadu tabletki wynosi kilka sekund. Nie ma potrzeby popijania. Biegunka może ustąpić po jednej dawce. Wówczas nie należy dłużej stosować leku. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza. Jeśli po upływie 2 dni dolegliwości nie ustąpią, lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.
Producent: USP zdrowie