Polecane produkty
Skład Stoperan Junior:
Substancja czynna: loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum). Jeden ml zawiera 0,2mg oraz substancje pomocnicze: glicerol; aromat truskawkowy (zawiera glikol propylenowy (E 1520), substancje aromatyczne); aromat malinowy (zawiera maltodekstrynę kukurydzianą, skrobię kukurydzianą modyfikowaną woskową, substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne (w tym śladowe ilości siarczynów (jako dwutlenek siarki (E 220))); sacharyna sodowa (E 954); potasu sorbinian (E 202); aromat czarnej porzeczki (zawiera: glikol propylenowy (E 1520), substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne, naturalne substancje aromatyczne); kwas cytrynowy; woda oczyszczona.
Działanie Stoperan Junior:
Produkt leczniczy Stoperan Junior to lek przeciwbiegunkowy. Substancją czynną preparatu jest chlorowodorek loperamidu, który wpływa łagodząco na wzmożoną perystaltykę jelit, dzięki czemu przeciwdziała biegunkom. Po przyjęciu dawki leku w większości przypadków biegunka ustępuje w ciągu kilku godzin. Wskazaniem do stosowania leku są ostre lub przewlekłe biegunki u osób dorosłych i u dzieci od 6. roku życia. Produkt ten przeznaczony jest do leczenia objawowego biegunki, nie leczy jej przyczyny.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Stoperan Junior wskazany do stosowania w objawowym leczeniu ostrych i przewlekłych biegunek. Lek dla dzieci powyżej 6. roku życia i dla osób dorosłych.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Lek działa objawowo, nie leczy przyczyny biegunki. Gdy przyczyna rozstanie rozpoznana, należy wdrożyć leczenie przyczynowe, jeżeli jest to możliwe. W razie wątpliwości zawsze należy poradzić się lekarza. U osób z biegunką, zwłaszcza u dzieci i osób starszych może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów (objawy – suchość w jamie ustnej, zawroty głowy i/lub wymioty), dlatego w czasie biegunki w pierwszej kolejności należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych i zadbać o odpowiedni poziom nawodnienia organizmu – należy dużo pić oraz uzupełniać cukier i sól, można stosować w tym celu doustne płyny nawadniające. Należy poprosić o radę lekarza lub farmaceutę. U chorych na AIDS i leczonych z powodu biegunki tym lekiem leczenie należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia wzdęcia brzucha – należy skontaktować się z lekarzem. U osób z AIDS i ciężkim zakażeniem jelit (zakaźnym zapaleniem okrężnicy), którzy przyjmują loperamid, zdarzały się przypadki podwyższonego ryzyka wystąpienia toksycznego rozdęcia okrężnicy. Jest to silne rozszerzenie jelita grubego, którego objawami jest, m.in. bardzo boleśnie wzdęty brzuch, gorączka i podwyższone tętno. W przypadku niewydolności wątroby przed przyjęciem tego leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Możliwe, że konieczna będzie kontrola stanu zdrowia pacjenta. Ponadto, aby uniknąć działań niepożądanych dotyczących układu nerwowego, konieczne może być dostosowanie dawki leku. Nie należy stosować tego leku w innych chorobach niż te, w których jest wskazany, nie przyjmować większej dawki niż zalecana. U osób, które przyjęły za dużą dawkę loperamidu, zgłaszano poważne problemy dotyczące serca (objawy szybkiego lub nieregularnego rytmu serca). Leczenie tym lekiem należy przerwać w poniższych przypadkach: jeśli stolec staje się gęstszy lub gdy przez dwanaście godzin nie doszło do wypróżnienia; w ostrej biegunce, jeśli biegunka nie zmniejszy się w ciągu 48 godzin od przyjęcia leku należy przestać go przyjmować i należy konsultować się z lekarzem; jeśli dojdzie do zaparcia lub wzdęcia brzucha należy natychmiast zaprzestać przyjmować leku i skonsultować się z lekarzem; przypadkach przyjmowania tego leku z powodu przewlekłej biegunki, należy poradzić się lekarza czy możliwe jest zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia; należy przestrzegać zalecanego dawkowania. W przypadku przyjęcia dawki większej niż zalecana może dojść do zablokowania jelita, co objawia się zaparciem, wzdęciem brzucha i „wyciekiem” wodnistych stolców. Stosowanie u dzieci i młodzieży: lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci poniżej 6. roku życia. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem. W przypadku stosowania poniższych leków, przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem: leki o porównywalnych farmakologicznych właściwościach jak loperamid – mogą one wzmocnić działanie tego leku; leki, które przyspieszają przejście przez układ pokarmowy – mogą one osłabić działanie tego leku; rytonawir (lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV); chinidyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca); desmopresyna stosowana doustnie (lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu); itrakonazol lub ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); gemfibrozyl (lek stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu). Stosowanie leku z jedzeniem i piciem i alkoholem: zaleca się popijać wodą. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: należy to omówić z lekarzem, ale nie zaleca się przyjmowania leku w I trymestrze ciąży, a w II i III trymestrze lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza przewidywana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla matki i płodu. Loperamid w niewielkich ilościach przenika do mleka matki, nie jest zalecny w okresie karmienia piersią. Jeśli kobieta przyjmie dawkę leku, powinna zaprzestać karmienia piersią i skonsultować się z lekarzem. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: w przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność, należy więc zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Lek zawiera sód: mniej niż 1mmol (23mg) sodu na dawkę, uznaje się go za „wolny od sodu”. Lek zawiera glicerol – może powodować ból głowy, zaburzenia żołądkowe i biegunkę. Lek zawiera glikol propylenowy – 5,8mg glikolu propylenowego w każdym ml roztworu. Lek zawiera glukozę (składnik maltodekstryny) – należy się skonsultować z lekarzem przed zastosowaniem w przypadku nietolerancji niektórych cukrów. Lek zawiera siarczyny – dwutlenek siarki (E220) – lek rzadko może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku (objawami uczulenia są np. wysypka, świąd, duszności lub opuchnięcie twarzy. Jeśli objawy te wystąpią, należy przerwać stosowanie leku i zasięgnąć porady lekarza). Nie stosować u dzieci poniżej 6. roku życia. Nie stosować, jeśli podejrzewa się, że podłożem biegunki jest zatrucie np. metalami ciężkimi (rtęcią, ołowiem lub kadmem). Nie stosować w przypadku wystąpienia ostrego rozdęcia okrężnicy ( silne powiększenie jelita grubego; bardzo poważna sytuacja, która może wystąpić u osób z chorobą Hirschsprunga, chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, której objawami są: bardzo bolesne wzdęcie brzucha, gorączka i przyspieszone tętno). Nie stosować, jeśli występuje zaparcie, w wyniku którego występuje „przeciekanie” wodnego kału. Zdarza się to w określonych dolegliwościach jelit. Nie stosować w przypadku utrzymującego się kurczowego bólu brzucha, nudności, wymiotów, wysokiej gorączki i obecności w kale śluzu lub krwi (mogą to być objawy czerwonki bakteryjnej). Nie stosować w przypadku zapalenia jelita grubego lub cienkiego o podłożu bakteryjnym, wywołanego przez bakterie takie jak Salmonella, Shigella i Campylobacter. Nie stosować w przypadku ciężkiego zapalenia jelita (np. przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego lub rzekomobłoniastym zapaleniu jelita będącym konsekwencją przyjmowania określonych antybiotyków). Nie stosować we wszystkich przypadkach, w których nie powinny być tłumione normalne ruchy jelit. Stosowanie musi zostać natychmiast przerwane, jeżeli dojdzie do zaparcia lub wzdęcia brzucha.
Działania niepożądane:
Podczas stosowania leku u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane. Jeśli wystąpią następujące objawy, należy zaprzestać przyjmowania i zasięgnąć porady lekarza. Rzadko: reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym) oraz reakcja anafilaktoidalna (ciężka reakcja alergiczna na całym ciele); utrata świadomości, obniżony poziom świadomości, wzmożone napięcie mięśniowe, nieprawidłowa koordynacja; niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia; toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i rumień wielopostaciowy), obrzęk twarzy, pokrzywka, świąd. Inne działania niepożądane: często – ból głowy, zawroty głowy; zaparcie, nudności, wzdęcia; niezbyt często – senność; bóle brzucha, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, suchość w jamie ustnej, ból w nadbrzuszu, wymioty, niestrawność; wysypka; rzadko – zwężenie źrenic; zatrzymanie moczu; pieczenie języka; zmęczenie; częstość nieznana – ból w nadbrzuszu, ból brzucha promieniujący do pleców, wrażliwość uciskowa brzucha, gorączka, przyspieszone tętno, nudności, wymioty, mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).
Dawkowanie roztworu doustnego Stoperan Junior:
Lek stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Lek stosować doustnie. Osoby dorosłe – ostra biegunka: leczenie należy rozpocząć od dawki 20ml (4 miarki). Następnie po każdym luźnym wypróżnieniu należy przyjmować 10ml (2 miarki), tak długo jak długo utrzymuje się biegunka. Maksymalna dobowa dawka: 80ml (16 miarek); przewlekła biegunka: pierwszego dnia zastosować 20ml (4 miarki) na dobę. Następnie, w zależności od nasilenia objawu, dawka dobowa powinna zostać indywidualnie dostosowana, tak aby uzyskać 1-2 wypróżnienia o zwięzłej konsystencji na dobę. Zazwyczaj wystarcza w tym celu stosowanie 2-12mg loperamidu, czyli 10-60ml (2-12 miarki) na dobę. Maksymalna dobowa dawka: 80ml (16 miarek). Dzieci i młodzież od 8. do 17. roku życia – ostra biegunka: leczenie należy rozpocząć od dawki 10ml (2 miarki). Następnie po każdym luźnym wypróżnieniu się należy przyjmować 10ml (2 miarki), tak długo jak długo utrzymuje się biegunka; przewlekła biegunka: pierwszego dnia zastosować 2mg loperamidu, czyli 10ml (2 miarki) na dobę. Następnie, w zależności od nasilenia objawu, dawka dobowa powinna zostać indywidualnie dostosowana, tak aby uzyskać 1-2 wypróżnienie o zwięzłej konsystencji na dobę. Zazwyczaj wystarcza w tym celu stosowanie 2-12mg loperamidu, czyli 10-60ml (2-12 miarki) na dobę. Dzieci od 6. do 8. roku życia: wielkość dawki, którą należy podać dziecku, zależna jest od masy jego ciała. Dawka wynosi 5ml (1 miarka) na 10kg masy ciała, np. jednorazowa dawka dla dziecka o masie ciała 15kg wynosi 7,5ml; 20kg – 10ml; 25kg – 12,5ml; 30kg – 15ml. Takie dawki należy stosować u dzieci 2-3 razy na dobę. W przypadku dzieci i młodzieży od 6. do 17. roku życia dobowa dawka leku zależy od masy ciała. Na 10kg masy ciała dziecko nie może przyjąć więcej niż 15ml (3 miarki) na dobę. Należy zwracać uwagę, by nigdy nie stosować więcej niż 80ml (16 miarek) na dobę, np. maksymalna dawka dobowa dla dziecka o masie ciała 15kg wynosi 22,5ml; 20kg – 30ml; 25kg – 37,5ml; 30kg – 45ml; 35kg – 52,5ml; 40kg – 60ml; 45kg – 67,5ml; 50kg – 75ml; powyżej 53kg – 80ml. Dzieci poniżej 6. roku życia: nie należy stosować tego leku. Osoby w podeszłym wieku: nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Zaburzenia czynności nerek: nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Zaburzenia czynności wątroby: należy zachować ostrożność z powodu zmniejszonego metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę. Jeśli po upływie 2 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.
Producent: US Pharmacia