Choroba lokomocyjna a wyjazd na wakacje

Przed nami sezon wakacyjny. Możliwe, że nie będzie to zupełnie beztroskie lato, chociażby ze względu na obostrzenia związane z Covid-19. Jednak gdziekolwiek wyruszymy, musimy być przezorni i ubezpieczeni, a tym ubezpieczeniem jest także dobrze wyposażona apteczka podróżna. Jedną z częstych dolegliwości wakacyjnych jest choroba lokomocyjna. Jak poradzić sobie z kinetozą w podróży i jakie leki na chorobę lokomocyjną wybrać? O tym w naszym artykule.

Choroba lokomocyjna

Dlaczego niektórzy ludzie cierpią podczas przemieszczania się środkami transportu, a inni nie? To pytanie dręczące tych, których choroba lokomocyjna pozbawia przyjemności podróżowania. Z chorobą lokomocyjną kojarzymy głównie nudności i wymioty, które mogłyby wskazywać na żołądek jako winowajcę, wiemy jednak, że to mózg, a właściwie „błąd” odbioru bodźców na linii mózg-inne narządy odpowiada za wywołanie dolegliwości. Jak to wyjaśnić? Otóż podczas podróży ciało układamy w wygodnej, stabilnej pozycji – nie ruszamy się fizycznie, a mimo to zmysły
i narządy odbierają „ruch” poprzez dźwięki z zewnątrz i zmieniający się krajobraz zza szyby, a to wystarczy, by mózg „zwariował”, wskutek tego następuje pobudzenie ośrodka wymiotnego w mózgu i nerwu błędnego.

Objawy choroby lokomocyjnej

Choroba lokomocyjna to nie tylko przypadłość wieku dziecięcego, choć faktycznie większość przypadków odnotowuje się u dzieci do 12 roku życia. Przypadłość ta może i dotyczy także osób dorosłych. Do najczęstszych objawów poza książkowymi wymiotami i mdłościami należą: osłabienie, bladość i ziewanie, ból i zawroty głowy, nadmierna potliwość, suchość w ustach lub ślinotok

Leki na chorobę lokomocyjną

Wśród preparatów o statusie leku stosowanych w leczeniu kinetozy wymienić należy przede wszystkim Aviomarin – jest to lek na chorobę lokomocyjną wydawany bez recepty. Substancja czynna leku, czyli dimenhydrynat może wywoływać nieprzyjemne objawy, takie jak: senność, zachwianie koncentracji, problemy z widzeniem, uczucie zmęczenia i znużenia. Wymienione objawy wykluczają prowadzenie pojazdów mechanicznych pod wpływem dimenhydrynatu, a leku nie można łączyć z alkoholem, ponieważ może to nasilić jego działanie niepożądane. Aviomarin dla dzieci może być stosowany od 6. roku życia.

Tabletki na chorobę lokomocyjną Aviomarin mogą wywoływać wiele nieprzyjemnych skutków ubocznych i wchodzą w interakcje z innymi lekami, dlatego przed ich zastosowaniem należy dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania, bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wskazaną dawkę leku należy przyjąć na około 30 minut przed planowaną podrożą. Prosząc w aptece o leki na chorobę lokomocyjną – szczególnie Aviomarin, należy zaznaczyć, że chodzi nam o lek, ponieważ na rynku dostępny jest także suplement diety o nazwie Aviomarin Natural, który zawiera w składzie ekstrakt z kłącza imbiru.

Tabletki na chorobę lokomocyjną

Wybierając leki na chorobę lokomocyjną mamy do wyboru leki wydawane bez recepty oraz na receptę zawierające jako substancję czynną prometazynę, hioscynę (wydawane wyłącznie po konsultacji z lekarzem), a także suplementy diety np. tabletki na chorobę lokomocyjną Lokomotiv, imbir w tabletkach – Loko-imbir, Imbir Herbapol, Solgar Imbir lekarski.

Tabletki z imbirem

Alternatywą dla leków zapobiegających nudnościom podczas podróży są tabletki z imbirem lub syropy zawierające kłącze imbiru. Preparaty te nie powodują skutków ubocznych i pogorszenia samopoczucia podczas podróży i mogą być podawane małym dzieciom Lokomotiv tabletki od 6. roku życia, Lokomotiv syrop od 3. roku życia. Preparaty zawierające w składzie wyciąg z kłącza imbiru pomaga w utrzymaniu dobrego samopoczucia lokomocyjnego i wspomaga pracę układu pokarmowego. Imbir jest surowcem naturalnym i dobrze tolerowanym, dlatego jego stosowanie jest bezpieczne zarówno u dzieci, jak i u kobiet w ciąży. Substancje aktywne zawarte w imbirze zwiększają wydzielanie śliny i soku żołądkowego, łagodzi mdłości i zapobiega wymiotom. Dodatkowo tabletki z imbirem, pastylki i syropy nie wywołują senności i skołowania jak w przypadku leków bazujących na substancjach chemicznych.

Autor: tech.farm. Anna Bawer